ΟΥΔΕΙΣ, και πολύ περισσότερο εγώ, μπορώ να αμφισβητήσω την θυσία του Φριζή για την πατρίδα, αλλά, "φίλος με Πλάτων, φιλτάτη δ' αλήθεια"! Και αυτή η εμμονή στον "Συνταγματάρχη Φριζή" και όχι Αντισυνταγματάρχη, των Εβραίων, δεν τους τιμάει καθόλου.
*/*
ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ ΑΠΌ ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ
"...Ναι. Μονάχα αυτοί. Από το ΄44 κι ύστερα, μόλις έφυγαν οι Γερμανοί, οι Αντάρτες άρχισαν να κατεβαίνουν μέσα στα χωριά. Και μας τυράννησαν πολύ!..
Έεεεε!.. Τα θυμούμαι όλα!.. Όλα, όλα Αργύρη! Σα να γίνονται τώρα! Κι ας πέρασαν τόσα χρόνια!...
Εκεί στην Αλβανία, στον Μοράβα, στο Εβάν που ήμασταν, είχ’ ένα ύψωμα. Το είχαν πολύ καλά οχυρωμένο, ήταν όλοι μέσα στα αμπριά. Δεν έβλεπες κανέναν! Δε μπορούσαμε να το σπάσουμε με τίποτα. Μας “έβαζαν” (πολυβολούσαν) από εκεί οι Ιταλοί και μας καθήλωναν. Δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε! Ήταν επικίνδυνο γιατί, με την υποστήριξη αυτών, οι άλλοι Ιταλοί μπορούσαν να μας περικυκλώσουν! Τι να κάνουμε, τι να κάνουμε... Μια μέρα ένας Ταγματάρχης... Μαντούβαλος λέγονταν στο επίθετο, λέει: “Εγώ θα πάω να τους βγάλω! Θα πάω να τους βγάλω εγώ, τους Ιταλούς” από εκεί. Παίρνει το Τάγμα του και πηγαίνει. Πιάνονται στα γερά... Τους έβγαλαν! Αλλά δεν έμεινε ούτε ένας! Ούτε ο Ταγματάρχης ούτε κανένας! Σκοτώθηκαν όλοι! Αλλά τους έβγαλαν! Τους έβγαλαν με τη ξιφολόγχη!..
-Σκοτώθηκαν, ε;
-Βρε, σκοτώθηκαν όλοι! Δεν έμεινε ούτε ένας, σου λέω! Αλλά τους έβγαλαν! Ναι, τους έβγαλαν!.. Με την ξιφολόγχη!..".
Σ.Σ.: Η πολυσέλιδη αυτή συνέντευξη, η οποία έχει δημοσιευθεί και σε περιοδικά εφημερίδες του Περικλή Σμυρλή, απόμαχου του "Έπους του 40" από τα Σανά Χαλκιδικής στον γράφοντα, στις 14 Μαΐου του 1997 και ώρα 6:30 μ.μ., βρίσκεται ολόκληρη και στο βιβλίο "Σανά Χαλκιδικής - Η Διάλυση" Προσωπικής εκδόσεως 1997, όταν ο Περικλής ήταν 91 χρονών.
Ο Περικλής Σμυρλής πέθανε σε ηλικία 100 ετών.
